سال ۱۹۵۲، همزمان توی نیویورک و پاریس، کتابی با عنوان «لحظه قطعی» به چاپ رسید. کتابی که کمی بعد رابرت کاپا، عکاس معروف، اون رو به عنوان «کتاب مقدس عکاسان» معرفی کرد. این کتاب، که طرح روی جلد اون رو “هِنری ماتیس” طراحی کرده‌بود، شامل مجموعه عکس‌های “هِنری کارتیه برِسون” و مقدمه‌ای کوتاه از شیوه‌ی اون، توی عکاسی می شد. شیوه‌ای که شهرتش خیلی زود همه جا پیچید: لحظه‌ی قطعی.
لحظه قطعی شیوه منحصر به فرد عکاسی هنری کارتیه برسون بود که صدها فریم از شاهکارهای عکاسی قرن بیستم رو رقم زد.
هسته اصلی این شیوه عکاسی، ثبت آنی حضور سوژه در قاب در عین تطبیق دقیق ترکیب بندی با نسبت های طلایی بود که ریشه در اصول ترکیب بندی کلاسیک یونان باستان و البته نگاه سورئالیستها به زندگی و هنر داشت.
توی این قضیه، ابتدا خلاصه ای از زندگینامه هِنری کارتیه برسون (Henri Cartier-Bresson)، عکاس معروف فرانسوری رو مرور میکنیم و بعد، سراغ مفهوم لحظه قطعی و سازوکار اون در عکاسی رفتیم.
