«عکاسی حقیقته و سینما، حقیقت، ۲۴ فریم در ثانیه»
اگه با سینمای فرانسه خیلی آشنا نباشین، شنیدن این دیالوگ از میشل سوبور توی فیلم سرباز کوچک، ساخته ۱۹۶۰ ژان لوک گُدار، اونم از زبان یه جاسوس فرانسوی تو جنگ الجزایر، احتمالا براتون عجیب به نظر بیاد. شاید حتی این سوال توی ذهنتون شکل بگیره که ارتباط این دیالوگ با داستان اصلی فیلم چیه؟ چرا این فیلم از نظر روایی انقد با بقیه فیلم هایی که دیدین متفاوته؟ شاید حتی ماجرا یکم براتون جدی تر بشه و بخواین بدونید که اصلا هدف فیلم این چیه و چیو دنبال میکنه؟ خب، این سوالا پای ما رو به جریانی باز میکنه که چندتا نویسنده جوون، اواخر دهه ۵۰ میلادی از مجله کایه دو سینما شروعش کردن. جریانی که خیلی زود به موجی بزرگ تو تاریخ سینما تبدیل شد.
سلام، شما قراره به دومین اپیزود از قضیه گوش کنید و ما، توی این اپیزود، درباره سینمای موج نو فرانسه صحبت کردیم.
